سخنرانی وزیر امور خارجه جمهوری بلاروس ، و.و. ماکیوا هفتاد و ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد

سخنرانی

 وزیر امور خارجه جمهوری بلاروس ، و.و. ماکیوا

هفتاد و ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد

نیویورک – 27 سپتامبر 2021

آقای رئیس ،

 خانم ها و آقایان،

دقیقاً دو دهه پیش ، جایزه صلح نوبل به سازمان ملل متحد و ریاست آن اهدا شد. در مراسم اهدای جوایز ، کوفی عنان ، دبیرکل سابق ، گفت: «ما از طریق دروازه های آتش وارد هزاره سوم شدیم.»

متأسفانه از آن زمان تاکنون نتوانسته ایم به طور کامل با آتش مقابله کنیم. همه ما چندین دهه است که در یک تلاطم جهانی طولانی مدت و بی سابقه و غیرقابل پیش بینی هستیم.

این نتیجه طبیعی این واقعیت است که سیاره ما عمدتا خارج از سیستم و تعهدات مندرج در اصول جهانی حقوق بین الملل مبین منشور سازمان ملل عمل می کند.

امروزه جهان تحت سلطه خودخواهی اقتصادی ، بلندپروازی سیاسی ، باج خواهی ، عادات امپراتوری ، بحران ها ، درگیری ها و هرج و مرج سازماندهی شده است.

تلاشهای مداوم تک تک کشورها برای تحمیل الگوهای مصنوعی توسعه اجتماعی و اقتصادی به کشورهای مستقل ، سیاست تحریم بربرگونه علیه دولتهای معترض ، تروریسم اقتصادی و بازگشت جهان به عناصر رویارویی با بلوک — همه اینها با عدالت و نظم جهانی هماهنگ ، که همه ما دهه هاست برای آن تلاش می کنیم ، ارتباط چندانی ندارد. این نشانه مستقیم تمایل وسواسی و بیمارگونه به گرم کردن کانون های مبارزه در جهان است.

دخالت آشکار بازیگران سیاسی که گمان می کنند در امور داخلی سایر کشورهای مستقل ، عالم هستند؛ در حال حاضر به یک امر عادی در همزیستی بین المللی ملت ها تبدیل شده است.

دینامیک منفی در زمینه امنیت جهانی به طور مداوم در حال افزایش است ، از جمله به دلیل جنگ های هیبریدی ، استفاده مخرب و جنایتکارانه از فناوری های اطلاعاتی مدرن که افراط گرایی و تروریسم را تقویت می کند و جعلی بودن اطلاعات. امروزه با کمک ابزارهای الکترونیکی می توانید آرامش و صلح درونی را در هر حکومتی تضعیف کرده و همچنین رهبری آن را از قدرت برکنار کنید.

علاوه بر این ، بیش از یک سال و نیم است که جهان به دلیل همه گیری COVID-19 اسیر شده است.  این بیماری، جان میلیون ها نفر را گرفت ، منجر به خسارات جبران ناپذیر اجتماعی و اقتصادی شد و بسیاری از فرآیندهای منفی جهانی را آشکار کرد.

ما از روند جاری چارچوب سازمان بهداشت جهانی در تقویت واکنش به شرایط اضطراری بهداشتی کاملاً حمایت می کنیم.

در عین حال ، اهمیت مطلق پیشگیری از سیاسی شدن این موضوع ، و بررسی علل پیدایش ویروس کرونا ، را خاطر نشان میشویم.

طی سالهای گذشته ، بلاروس به طور مداوم توجه جامعه بین المللی را بر نیاز به گفتگوی جهانی جدید در زمینه امنیت متمرکز کرده است.  اینک نه تنها زمان این موضوع رسیده است ، بلکه بیش از حد رسیده است!

این شکل از ارتباطات برای حل مسئله طراحی شده است. مهمترین راه حل ایجاد یک نظم بین المللی جدید واقعاً موثر، کارآمد و عادلانه است.

ما از قدرتهای بزرگ می خواهیم که چنین گفتگویی را آغاز کنند ، مسئولیت خود را در قبال سرنوشت کره زمین درک کنند و مأموریت تمدنی که به آنها سپرده شده است را اجرا کنند.

همچنین مهم است که به مولفه اقتصادی نظم جدید فکر کنیم. متأسفانه اقتصاد جهانی به نفع همه مردم روی کره زمین پیش نمیرود. در این راستا ، ما شاهد پتانسیل عظیمی از فرآیندهای ادغام منطقه ای برای اقتصاد جهانی هستیم. ما این رویکرد را «ادغام ادغام» می نامیم.

در ماه مه امسال ، بلاروس ، با مشارکت باربادوس و UNCTAD ، یک نشست آنلاین در سطح بالا در مورد استفاده از ادغام بین منطقه ای در دستیابی به اهداف توسعه پایدار برگزار کرد. رهبران اصلی سازمان های اقتصادی منطقه ای از ایده تقویت چنین همکاری های بین منطقه ای به شدت حمایت کردند.

سال 2021 ، با عنوان هشتادمین سالگرد آغاز جنگ بزرگ میهنی ،عدد مهمی در تاریخ بلاروس و کشورهای برادر محسوب میشود.  جنایات نازی ها منجر به مرگ میلیون ها نفر در سراسر جهان شد. در طول سالهای جنگ ، یک سوم جمعیت بلاروس در مبارزه با مهاجمان فاشیست و همدستان آنها ، که نسل کشی را علیه مردم ما انجام دادند ، کشته شدند.

متأسفانه امروزه شاهد گرایشهای خطرناکی در ارزیابی مخدوش اخلاقی و حقوقی از نتایج جنگ جهانی دوم ، برابری حقوق قربانیان و جلادان ، آزادکنندگان و متجاوزان ، و زیر سوال بردن تصمیمات دادگاه نورنبرگ هستیم.

ما به طور مداوم و قاطعانه با هرگونه تلاش جهت سفید سازی نازی ها و توجیه جنایات شنیع آنها مخالفیم. به همین سبب امسال یک قانون جدید در بلاروس تصویب شد و مسئولیت کیفری برای بازسازی نازیسم را پیش بینی کرد و یک پرونده جنایی در مورد حقایق نسل کشی مردم بلاروس در طول جنگ بزرگ میهنی آغاز شد.

بلاروس به عنوان کشور موسس سازمان ملل متحد به دنبال حل این مسئله در عرصه بین المللی است تا اصول اساسی ایجاد سازمان ما را یادآوری کند.

به هر حال ، برخی از جنایتکاران — کسانی که جنایات وحشیانه ای علیه مردم بلاروس مرتکب شده اند و همان کسانی که دستان آنها تا آرنج در خون است — هنوز در برخی از کشورهای همسایه در آسایش زندگی می کنند. بدتر آنکه ، در آنجا از آنها به عنوان قهرمان تقدیر می شود.

علیرغم فراخوان های سالیانه جهانی در این مقر برای تقویت امنیت ، چندجانبه گرایی ، همبستگی و کمک متقابل ، جهان امروز به بالاترین درجه تقابل رسیده است.

بلاروس نیز ناخواسته خود را در ورطه پرتگاه این جنگ ژئوپلیتیک دید.

کشور ما بیش از یک سال هدف فشارهای شبه نظامیان غرب جمعی بوده است. و همه اینها تنها به این دلیل است که بلاروس نتوانست سناریوی عالی و کامل «انقلاب رنگی» بعدی را همزمان با انتخابات ریاست جمهوری اجرا کند. امروز یک جنگ هیبریدی وسیع علیه بلاروس در همه جهات آغاز شده است.

ظرافت نویسندگان در انتخاب لقب های زیبا اما ریاکارانه برای توجیه اقدامات مخرب خود شگفت آور است — اینها «اقدامات برای حمایت از دموکراسی» ، «محدودیت های حوزه ای» یا «ارتقاء رفاه مردم» و «حاکمیت دولت» است.

با این حال ، ماهیت آنها آشکار است: غرب هنوز نمی تواند با انتخاب اکثریت بلاروس ها کنار بیاید ، زیرا این انتخاب رای دهندگان بلاروسی برنامه های برخی استراتژیست ها را برهم زد. حمله رعد اسا برای تغییر قدرت در بلاروس هیچ نتیجه ای نداشت. علاوه بر این ، غرب خیلی سریع «خیابان» را با حالات اعتراضی سازمان یافته خارجی از دست داد. محاسباتشان محقق نشد. بلاروس به توسعه مداوم و موفقیت آمیز خود ادامه می دهد و مسیر مستقل منتخب خود را دنبال می کند.

امروزه مردم بلاروس در انتخاب یک مسیر استراتژیک برای ایجاد یک دولت قوی ، مستقل و مرفه متحد هستند. این همان چیزی است که اصلاحات قانون اساسی شامل آن می شود ، که در بلاروس در حال تکمیل است و همه اقشار مردم کشور در آن مشارکت دارند.

به منظور جنایت بیشتر علیه بلاروس و نشان دادن آن به عنوان منبع تنش در منطقه و توجیه اقدامات مخرب خود علیه دولت ما ، غرب درگیری با پناهندگان در مرزهای غربی بلاروس و نقض تعهدات بین المللی خود را در رابطه با کشور ما و نیز در رابطه با کشورهای مبدا پناهندگان، را ایجاد کرد.

امروزه میلیون ها پناهنده در تلاشند تا از هر سو به اروپا وارد شوند تا از گرسنگی و بلایایی که توسط اروپا و غرب به طور کلی در کشورها و مناطق خاصی ایجاد شده است ، فرار کنند.

اما ، همانطور که معلوم شد ، هیچ کس منتظر آنها در اروپا نیست. پناهندگان در کشور همسایه بلاروس لهستان و کشورهای بالتیک ، نه تنها به طورهدفمند مورد ضرب و شتم قرار گرفته ، بلکه کشته می شوند و سپس اجساد آنها شبانه و مخفیانه از مرز به بلاروس کشیده می شود. اینها دیگر موارد تک و کمی نیستند ، بلکه به هنجار رفتاری همسایگان غربی ما تبدیل شده اند.

آیا این اوج بدبینی و توهین به مقدسات حامیان حقوق بشر نیست که خود را در سطح بالاتری از تمدن می دانند و سعی می کنند به دیگران بیاموزند که چگونه باید زندگی کنند!

در واقع موضوع پناهندگان بار دیگر اهمیت بیشتری پیدا می کند ، اما این مسئله در نتیجه سیاست غیرمسئولانه خود جمعی غرب رخ داده است. افغانستان مستقیما مثالی بر تایید این مطلب است.

و در این زمینه ، لازم نیست از زیر بارمسئولیت شانه خالی کنید کنید و تقصیر بر گردن دیگری انداخته و بلاروس را متهم به آغاز جنگ هیبریدی علیه اتحادیه اروپا نمایید ، چنانچه رهبران لهستان ، لیتوانی ، لتونی و برخی دیگر از کشورها با استفاده از همین تریبون فریاد دروغ سر دادند. حتی بر یک فرد عادی مشخص است که: نه تنها 10 میلیون بلاروس به طور عینی نمی توانند «جنگ هیبریدی» به راه اندازند، بلکه حتی با 500 میلیون اتحادیه اروپا و داشتن عضلات آرنولد شوارتزنگر نیز نمی توان جنگی به پا کرد.

از آوریل امسال ، ما به اتحادیه اروپا پیشنهاد دادیم تا در مورد مهاجرت غیرقانونی رایزنی کند ، اما هیچ واکنشی نشان نداد. علاوه بر این ، اتحادیه اروپا با نقض موافقت نامه های قبلی ، بودجه کلیه پروژه های مربوط به مبارزه با مهاجرت غیرقانونی را متوقف کرد. اگر به پیشنهاد گفت وگو با ساخت «پرده آهنی» از سیم خاردار پاسخ داده شود ، تمام تقصیر بر گردن این سازندگان احتمالی است.

ما همیشه به نقل از این حکمت ساده که میگوید: «همسایگی از طرف خدا به ما داده شده است!»، به سیاست همسایگی خوب پایبند بوده و خواهیم بود .

بلاروس همیشه متعهد به همکاری متقابل سودمند با همه کشورها ،حتی با کسانی که اختلاف نظر شدید با آنها داریم ، متعهد بوده و خواهد بود. با این حال ، ما روابط خود را بر پایه اصول احترام و برابری ، بدون باج خواهی و شرایط طلبی، ایجاد خواهیم کرد.

بلاروس همیشه در خط مقدم مبارزه با قاچاق انسان در سطح ملی و بین المللی بوده است. امسال بلاروس در سومین کمیته مجمع عمومی سازمان ملل متحد با مشارکت گسترده با دولت های همفکر ، قطعنامه سنتی «بهبود هماهنگی تلاش ها برای مبارزه با قاچاق انسان» را آغاز خواهد کرد. این قطعنامه یک عنصر کلیدی در طیف تلاش های بین المللی جمعی برای ارتقای ثبات جهان است.

از حکومت ها خواستاریم تا در حین تصویب از قطعنامه بلاروس حمایت کنند. ما از برگزاری یک رویداد سطح بالا در سازمان ملل متحد در نوامبر امسال با موضوع مبارزه با قاچاق انسان استقبال می کنیم.

خانم ها و آقایان محترم!

نمی توان  از موضوعی دیگر که در حال حاضر بسیار مهم است، از «موضوع حقوق بشر» به دلیل گمانه زنی های پیرامون آن ، چشم پوشی کرد. به نظر می رسد که این برنامه برای همه مثبت باشد. اما امروزه مسائل حقوق بشر نه تنها یک بازیچه خطرناک در دست سیاستمداران نابکار و کوته بین است، بلکه به سلاحی واقعی علیه کشورهای ناخواسته و نافرمان تبدیل شده است. دموکراسی ، بر اساس الگوهای غرب جمعی ، که در کشورهای مختلف جهان بی محل قرار گرفته است ، به نفع هیچکس نبود، بلکه برعکس، هرج و مرج و بی ثباتی را به ثمر می آورد.

 موضوع افغانستان که در بالا به آن اشاره شد، نمونه تازه ای از چنین سیاست بی فکرانه از سوی چندین به اصطلاح «سنگر دموکراسی» است ، اما پیامدهای این سیاست، امروز، بر دوش تمام جامعه جهانی است. حتی دموکراتی چون ماکرون رئیس جمهور فرانسه ، دقیقا یک ماه پیش، ناچار به اعتراف شد که تحمیل دموکراسی از خارج ، از جمله با استفاده از سلاح ، غیرممکن است.

تلاشهای انفرادی برخی کشورها، همانطور که مرسوم است نامبرده شود ، کشورهای توسعه یافته برای انحصار کپی رایت بر دموکراسی ، تعیین خودسرانه درجه دموکراسی سایر کشورها و با این عنوان با زدن برچسبهای توهین آمیز به کشورهای مستقل دیگر، آشکارا یادآور روشهای دولت نازی ها است ، که جهان را به کسانی که باید حکومت کنند و کسانی که باید برده باشند تقسیم کردند.

همچنان یکی دیگر از تکنیک های مورد علاقه کشورهای غربی اقدامات محدود کننده یکجانبه است. سیاستمداران غیرمسئول ، بدون توجه به اصل جریانات رخ داده در یک کشور خاص، احتمالاً به دلیل فقدان تخیل ، به طور خودکار تیشه تیز تحریم ها را که همیشه آماده است ، در صورت عدم دوست داشتن چیزی ، به دست می گیرند.

مضرات چنین سیاستی از دیرباز مشخص بوده است: استفاده از محدودیت های یک جانبه قوانین بین المللی را به شدت نقض می کند و آسیب جبران ناپذیری به کل سیستم روابط بین الملل وارد می کند ، احتمال درگیری و خصومت در روابط بین دولتی را افزایش می دهد.

بلاروس، همبستگی خود با دیگر کشورهایی که تحت تحریم قرار گرفته اند را اعلام می دارد. ما از مردم برادر کوبا، که سالهاست با اراده داوطلبانه یک دولت خاص ،در محاصره اقتصادی ناعادلانه قرار گرفته اند ، حمایت می کنیم.

کاملاً آشکار است که شهروندان عادی قربانی اصلی انجام تحریم های یکجانبه می شوند.

محدودیت ها در زمینه تجارت ، ارز ، بانکداری و حمل و نقل بر رفاه مردم تأثیر منفی می گذارد، بر توسعه سرمایه گذاری خصوصی تأثیر منفی می گذارد ، فرصت های آموزشی را کاهش می دهد و امنیت غذایی را تهدید می کند.

تحریم های یک جانبه صنعتی علیه بزرگترین کشورهای صادر کننده مواد اولیه حیاتی مورد استفاده در کشاورزی ، از جمله کودهای پتاسیم ، نه تنها کمبود این محصولات ارزشمند را در بازار جهانی ایجاد می کند و به طور قابل توجهی قیمت ها را افزایش می دهد ، بلکه تهدیدی مستقیم برای مردم عادی کشورهای آسیب پذیر است؛ در درجه اول ، در آفریقا ، آسیا و دیگر نقاط جهان،فقط کافی است به سخنان نمایندگان کشورهای همه قاره ها که این روزها در سالن مجمع عمومی سخنرانی کردند ، گوش دهید.

امروزه حدود یک میلیارد نفر در جهان گرسنگی می کشند و به دلیل کوته بینی تعدادی از کشورها که محدودیت های اقتصادی یک جانبه را علیه کل بخش های فعال دراقتصاد غذایی اعمال می کنند ، ممکن است صدها میلیون نفر دیگر بدون غذا، باقی بمانند.

اعمال تحریم های دلخواه مالی و اقتصادی به عنوان ابزار فشار سیاسی باید برای همیشه ریشه کن شود. و این نیز باید یکی از زمینه های فعالیت سازمان ملل باشد.

جناب رئیس ،

سازمان ملل متحد به ایفای نقش کلیدی درجهت حل چالش ها و تهدیدهایی که همه ما را مشترکا تهدید می کند، فراخوانده شده است.

در عین حال ، نمی توان نگرانی در مورد این مهم که سازمان ملل متحد اغلب به یک «صحنه تئاتر» برای نمایش دولتهای خاص تبدیل می شود ، نه بستری برای اقدامات مشترک را نادیده گرفت.

سازمان ملل متحد به دنبال تجاری سازی بیشتر برنامه های خود ، بیشتر به ظاهر سیاسی غرب تبدیل می شود. سازمان ملل به طور فزاینده ای مانند غرب فکر می کند و اصول مهم همبستگی و چندجانبه گرایی را زیر پا می گذارد.

در زمینه شعار سازمان ملل متحد «هیچ کس را پشت سر نگذارید» بلاروس از الزام رعایت اجماع و در نظر گرفتن نظرات هر کشور استفاده می کند. می خواهم همچنین به یک روند نگران کننده دیگر اشاره کنم. اخیراً ، با بهانه قابل قبول برای کمک به بهبود کارایی عملکرد مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اقدامات مخرب دولت های خاص مشاهده شده است که با هدف تفسیر دلخواه و تجدید نظر در شیوه کار موجود این سازمان انجام شده است.

کار هدفمند  باعنوان «پیشرفت صدای جامعه مدنی» در مجمع عمومی از این قاعده مستثنی نیست. ما این اقدامات را تلاشی برای اعطای موقعیتی به سازمان های غیردولتی (که به هر حال با حمایت کشورهای ذی نفع ایجاد و پرورش داده شده) می دانیم که مشابه کشورهای عضو سازمان ملل است.

این مطلب کاملا غیرقابل قبول است. من می خواهم وجود اصل کلیدی سازمان ملل را به همه یادآوری کنم: «یک دولت — یک رای».

ما مخالف تضعیف حاکمیت کشورهای عضو سازمان ملل متحد و ظهور شرکت کنندگان دست نشانده در قالب سازمان های غیردولتی هستیم که بتوانند صدای کشورهای مستقل را خفه کنند. طغیان بی رویه سیستم سازمان ملل متحد با نظر سازمان های مردم نهاد نه تنها مانع از بررسی مناسب و حتی شنیدن صدای آنها می شود ، بلکه دستیابی به کلی منسجم را که هر ساله برای مجمع عمومی بسیار دشوار می شود ، پیچیده تر می کند. مشارکت جامعه مدنی در کار سازمان ملل متحد باید بر اساس رویه های موجود باشد.

جناب رئیس ،

مارتین لوتر کینگ در یکی از اظهارات خود به حکمت مهمی اشاره کرد که امروزه بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است: «ما یا زندگی مشترک را به عنوان برادر یاد می گیریم ، یا همه با هم مانند یک احمق می میریم.»

امروزه جهان بیش از هر زمان دیگری به همبستگی ، کمک متقابل و بسیج تلاش های جمعی برای غلبه بر همه اختلافات نیاز دارد.

برای اینکه از حماقت اجتناب کنیم و جهان را در هرج و مرج جنگ دیگری که آخرین جنگ در تاریخ بشر خواهد بود ، نگذاریم ، از همه می خواهم که خرد خود را نشان دهند. عقل و شجاعت را جایگزین جاه طلبی های خود نماییم تا توجیهی شود برای امیدهایی که نمایندگان کنفرانس سانفرانسیسکو، 76 سال پیش، با آرزوی ایجاد سیستم روابط بین المللی پایدار و قابل پیش بینی بر عهده ما گذاشتند.

سپاس گذارم.

نسخه چاپی